วันจันทร์ที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2564

ไม่มีชื่อเรียก

 วันที่ความทรงจำกำลังเลือนหาย

น่าแปลกที่บางความทรงจำที่เราอยากเก็บไว้มันกลับกำลังเลือนลางไป 

การสูญเสียเจ็บปวดทรมาน

การสูญเสียความทรงจำมันก็เจ็บปวดทรมานไม่ต่างกัน

แม้ฉันรู้ว่าสักวันฉันจะลืม จะจำวันที่มีเธอเกือบไม่ได้ 

และบางทีความเจ็บปวดก็จะจางไปตามความทรงจำ

แต่ใจฉันกลับไม่อยากลืมเธอ


ฉันดำเนินชีวิตเพียงหวังให้แต่ละวันผ่านไป และไม่ต้องเจ็บปวดเนิ่นนานเกินไป

หรือหวังว่าถึงเจ็บปวดก็จะทนไหว จะอยู่กับหัวใจที่เจ็บๆ นี้ได้ 

หัวใจที่มันเหมือนจำหยุดเต้นน ใจเล็กๆ ที่เจ็บจี๊ดๆ ตลอดเวลา

เหมือนเกือบจะหายใจไม่ออก






ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

บันทึกที่ผ่านมา